Soorten gletsjers 

 

Gletsjers zijn er in verschillende soorten en maten, en zien er ook verschillend uit. De meeste gletsjers zien eruit als een brede diepe ijsvlakte waar geen beweging in zit. Er zijn echter wel verschillende soorten gletsjers, deze kun je opdelen in 4 categorieën:
- Cirquegletsjers
- ijskappen
- ijsplaten
- kalvende gletsjers

 

Cirquegletsjers

Cirquegletsjers zijn erg klein en hebben de vorm van cirkel. Cirquegletsjers ontstaan doordat er erosie optreed in een klein gat in een berg, door de erosie word het gat steeds dieper en ronden. In de zomer, als het meeste sneeuw gesmolten is, en er is een grote regenbui dan loopt het grote gat vol met water, dit water blijft daar en in de winter bevriest het weer. Dit gebeurde honderden jaren geleden en omdat ijs steeds dikker werd duurt het nog jaren voordat de cirquegletsjer gesmolten is.

 

Een bekende cirquegletsjer is de Glacier de Saint Sorlin,
deze gletsjers ligt in Europa in de Franse Alpen.

 

 

 

 

IJskappen

Een andere categorie gletsjers zijn de ijskappen, deze lijken niet op hoe men normaal een gletsjers voorstelt maar toch hoort het bij de gletsjers. De verschillen tussen ijskappen kunnen erg groot zijn. Zo zijn er ijskappen die erg klein zijn maar er zijn ook ijskappen die gigantisch groot zijn, denk hierbij aan de ijskap van Antarctica. De ijskappen kun je indelen in 2 categorieën:

- ijskappen: tot een grootte van 50.000 km2 (ice cap)
- Ijskappen: groter dan 50.000 km2 (Ice sheet)

 

Er bestaan echter maar 2 ijskappen die groter zijn dan 50.000 km2, dit zijn: de ijskap op Groenland en de Antarctische ijskap.

Antarctica is 14 miljoen vierkante km groot en de ijskap bij Antarctica is 12,6 miljoen vierkante km groot, dit is ongeveer anderhalf keer zo groot als Europa. De gemiddelde dikte is 2000 tot 2500 m dik, maar de grootste gemeten dikte is 4300 m dik. Dit is niet mogelijke bij de 1e vormvan de ijskappen. Het ijs op Antarctica bevat dan ook 90 % van al het (land)ijs over de hele wereld.

De ijskap op Groenland is veel kleiner als die van Antarctica, deze ijskap heeft een oppervlakte van 1,8 miljoen vierkante km.

 

Er zijn ook veel onderzoekers die vinden dat een ijskap niet bij de gletsjers hoort omdat er ook veel verschillen tussen zijn. Een voorbeeld van een onderscheidt tussen gletsjer en ijskap is dat een gletsjers op het landschap ligt en niet door topografie word beperkt. Terwijl een ijskap het landschap is en zelf voor de topografie zorgt. Er blijven dus waarschijnlijk nog eeuwige discussies of het er wel of niet bij hoort. Maar wat vind jij, horen ijskappen wel of niet bij de gletsjers?

Zet wat jij denkt in het logboek op onze site.

 

IJsplaten

IJsplaten zijn een vorm van gletsjers die ontstaan doordat grote stukken ijs afbreken of verschuiven en daardoor in zee belanden. Je kunt veel ijsplaten aantreffen bij de Noord- en Zuidpool. De grootste ijsplaten bevinden zich bij Antarctica deze ijsplaten hebben een oppervlakte ongeveer 500.000 km2.

 

Je moet ijsplaten alleen niet gaan verwarren met zee-ijs, er zijn 2 grote verschillen tussen deze 2:
- Het verschil is dat zee-ijs gevormd word door bevroren zeewater, terwijl ijsplaten in zee belanden doordat ze zijn afgebroken van gletsjers. 

- Het 2e verschil is dat 2 of 3 meter dik is terwijl ijsplaten wel een paar honderd meter dik kunnen zijn. 

 

Kalvende gletsjers

De laatste soort gletsjers zijn kalvende gletsjers. Wanneer stukken gletsjers afbreken en in het water vallen dan kunnen ze blijven drijven of ze zinken, als ze blijven drijven zijn het ijsplaten en wanneer ze zinken zijn het kalvende gletsjers. Als een kalvende gletsjer afbreekt dan ontstaan er onder water kleinere gletsjers die men ijsbergen noemt. De meeste ijsbergen liggen daarom ook voor meer dan 90% onder water. De gletsjers worden kalvende gletsjers genoemd omdat het proces waarbij de afbreken ook wel afkalven genoemd word.